ลักษณะเด่นของภาษาไทย(ต่อ)

๔. ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปคำเมื่อนำไปเข้าประโยค เพื่อแสดงเพศ พจน์ กาล มาลา และวาจก หากต้องการบอกสิ่งต่าง ๆ ดังกล่าว จะใช้คำขยายช่วย เช่น          

                       นักศึกษาชาย                     นักศึกษาหญิง           (แสดงเพศ)

                       อาจารย์หลายคน    อาจารย์ทั้งหมด                      (แสดงพจน์)

                       ผู้แทนฝ่ายค้านกำลังอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล (แสดงกาล)

                       เธอควรอ่านหนังสือ                               (แสดงมาลา)

                       ช้างป่าถูกเผานั่งยางกลางป่า                    (แสดงวาจก)

                                                          ฯลฯ.     

                ๕. ภาษาไทยส่วนมากใช้ตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกด คือ

                       แม่ กก ใช้   ก เป็นตัวสะกด เช่น แมกไม้ แยก แสก ฉาก ฯลฯ

                       แม่ กง ใช้    ง เป็นตัวสะกด เช่น เก่ง แพง แว้ง ล่าง ฯลฯ

                       แม่ กน ใช้   น เป็นตัวสะกด เช่น นอน แกน ปีน กิน ฯลฯ

                       แม่ กม ใช้   ม เป็นตัวสะกด เช่น ลม ต้ม ส้ม ล้ม แก้ม ฯลฯ

                       แม่ กบ ใช้   บ เป็นตัวสะกด เช่น เล็บ งบ แวบ แหบ ฯลฯ

                       แม่ กด ใช้   ด เป็นตัวสะกด เช่น หด ลาด รีด มืด ฯลฯ

                       แม่ เกย ใช้ ย เป็นตัวสะกด เช่น เคย มากมาย ก่าย หาย

                       แม่ เกอว ใช้          ว เป็นตัวสะกด เช่น แห้ว เลว ลิ่ว เขี้ยว แก้ว ฯลฯ

                 อนึ่ง พยางค์ที่ไม่มีตัวสะกดเรามักเรียกว่า ตัวสะกดในแม่ ก กา เช่น มา ดี ไร่ นา เป็นต้น     

 

                ๖. คำในภาษาไทยมีลักษณนาม เพื่อบอกลักษณะของคำนามที่อยู่ข้างหน้า เช่น แหวน ๓ วง เสือ ๘ ตัว ขนมจีน ๒ จับ พลู ๕ จีบ ลักษณนาม ถือได้ว่าเป็นลักษณะพิเศษของภาษาไทย คำนาม ๑ คำ อาจมีลักษณนามเรียกได้หลายคำขึ้นอยู่กับลักษณะต่าง ๆ ของ คำนามที่ปรากฏ เช่น ลักษณนามของผ้า อาจมีลักษณนามเป็น ผืน พับ ม้วน ตั้ง กล่อง ฯลฯ.          

                อนึ่ง คำลักษณนามที่บอกจำนวนนับที่ไม่เกินหนึ่ง อาจปรากฏอยู่หน้าจำนวนนับ เช่น

                       นกตัวหนึ่งบินข้ามเสาธงหน้าอาคารเรียน

                       นักศึกษาคนหนึ่งสอบได้เกียรตินิยม

                จำนวนนับที่เป็น ๑๐๐ ๑,๐๐๐ ๑๐,๐๐๐ เป็นต้น ในภาษาพูดนิยมใช้ ร้อยหนึ่ง พันหนึ่ง หมื่นหนึ่ง ก็มี

                นอกจากนี้ ลักษณนามอาจปรากฏติดกับคำนามโดยละจำนวนนับที่เป็นหนึ่งไว้ในฐานที่เข้าใจ ซึ่งมักใช้เพื่อเน้นข้อความ เช่น

                       บ้านหลังนี้ทาสีสวย

                       ตำรวจคนนั้นปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็ง